اگر نماز ستون دین است پس چرا جزء فروع دین است؟

«دین» واژه ی عربی است که اصطلاحاً به معنای «اعتقاد به آفریننده ای برای جهان و انسان، و دستورات عملی متناسب با این عقاید، می باشد».[1] با توجه به این تعریف و توضیح اصطلاحی دین روشن می شود که هر دینی از دو بخش تشکیل می گردد:

1. عقیده یا عقایدی که حکم پایه و اساس و ریشه ی آن را دارد.

2. دستورات عملی که متناسب با آن پایه یا پایه های اعتقادی و برخاسته از آن باشد».[2]

واژه ی «اصول دین» به بخش اول (عقاید) و واژه ی «فروع دین» به بخش دوم (احکام عملی)، گفته می شود.[3]اصول دین از این باب اصل نامیده شده که در محدوده ی فکر و عقیده است، یعنی چیزی که پایه و اساس و ریشه ی دین است، و کیفیت و کمیت توجه هر انسانی به فروع دین بستگی به میزان اعتقاد وی به اصول دین دارد.[4]

نماز و سلامت اقتصادی خانواده:

کسی که نماز می خواند، مراقب است که مال حرام به خانه نیاورد چراکه وجود مال حرام حتی در لباس نمازگزار سبب بطلان نماز او می‌شود.

در نتیجه اعضای چنین خانواده ای، علاوه بر بهره مندی از فواید معنوی نماز، در سایه یک اقتصاد حلال و سالم و پاکیزه از عوارش مال حرام در زندگی خویش، مصون مانده و به خوبی و با رضا و قناعت زندگی را سپری می نمایند و راه زیاده خواهی و طمع را به روی خود می بندند.

حفظ همدلی و انسجام خانواده:

انجام یک عمل مشترک و مهم که همه خانواده دغدغه آن را داشته و به آن اهتمام ورزند، به خصوص اگر اول وقت و در یک زمان انجام شود، به ویژه اگر در مسجد و به جماعت هم باشد، بی شک سبب همدلی، اتحاد و انسجام و برقراری نظم و آراستگی در خانواده می‌گردد و از طرف دیگر خانواده مقید به نماز به دلیل پایبندی به اقامه نماز، از امور منفی زیادی از جمله ارتباطات نا سالم و گفت و گوهای نابجا خودداری می‌کنند و چون می دانند که نماز کسی که غیبت مسلمانی را بکند یا با مسلمین بدرفتاری نماید، پذیرفته نیست، از غیبت و کدورت و قهر و دشمنی هم اجتناب می کنند.(1)

----------------------------

1- ری شهری، میزان الحکمه، ج5، ص387.

منبع: نماز و خانواده، ص 216