آگاهی های کودک مسجدی

          . 
            بازدید : 76
          یکشنبه 10 شهریور 1392
           نظرات (1)
        

آگاهى هاى كودك مسجدى

امام حسن مجتبى(ع) در هفت سالگى به مسجد مى رفت، پاى منبر رسول خدا(ص) مى نشست و آنچه در مورد وحى از آن حضرت مى شنيد، در خانه براى مادرش فاطمه زهرا(س) به صورت سخنرانى نقل مى كرد. روزى حضرت على (ع) وارد منزل شد و بعد از صحبت بافاطمه زهرا(س) دريافت كه ايشان آنچه از آيات قرآن، به تازگى برپدرش نازل شده است اطلاع دارد. از او پرسيد: «با اين كه شما در منزل هستيد، چگونه به آنچه كه پيامبر(ص) در مسجد بيان كرده اند آگاهيد؟»

فاطمه زهرا(س) جريان را به عرض رساند كه فرزندت حسن(ع) مرا از آنچه در مسجد مى گذرد آگاه كرده است. روزى على(ع) گوشه اى مخفى گرديد. حسن(ع) كه در مسجد، وحى الهى را شنيده بود، وارد منزل شد و طبق معمول برمتكا نشست تا به سخنرانى بپردازد، ولى لكنت زبان پيدا كرد. حضرت زهرا(س) تعجب نمود. حسن(ع) به مادر عرض كرد: «تعجب مكن، چرا كه شخص بزرگى سخن مرا مى شنود و اين مرا از بيان مطلب باز داشته است.»

در اين هنگام على(ع) خود را آشكار ساخت و فرزندش را بوسيد.(4)

سفينة البحار، ج 2، ص 184.

صد حكايت تربيتى (9)

اثر تربیت در کودک

          . 
            بازدید : 105
          پنجشنبه 07 شهریور 1392
           نظرات (2)
        

اثر تربيت در كودك

«سهل شوشترى» از بزرگان عرفاست كه در سن هشتاد سالگى، به سال 283ه'.ق از دنيا رفت. او مى گويد: «من سه ساله بودم كه نيمه هاى شبى ديدم دايى ام «محمدبن سوار» از بستر خواب برخاسته و مشغول نماز شب است. يك بار به من گفت: «پسرم، آيا آن خداوندى كه تو را آفريده ياد نمى كنى؟»

گفتم: «چگونه او را ياد كنم؟»

گفت: شب، هنگامى كه براى خواب در بسترت مى آرمى، سه بار ازصميم دل بگو: «خدا با من است و مرا مى نگرد و من در محضر او هستم.» چند شب همين گفتار را از ته دل گفتم. سپس به من گفت: «اين جمله ها را هر شب هفت بار بگو.» من چنين كردم. شيرينى اين ذكر در دلم جاى گرفت. پس از يك سال به من گفت: «آنچه گفتم در تمام عمر تا آن گاه كه تو را در گور نهند از جان و دل بگو، كه همين ذكر و معنويتش دست تو را در دو جهان بگيرد و نجات بخشد.»

به اين ترتيب نور ايمان به توحيد، در دوران كودكى در دلم راه يافت و بر سراسر قلبم چيره شد.(1)

ـــــــــــــــــــ

1.داستان دوستان، ج 5، ص 257 .

صد حكايت تربيتى

داستانی زیبا درباره آموزش نماز به کودکان

          . 
            بازدید : 227
          یکشنبه 03 شهریور 1392
           نظرات (0)
        

در ادامه مطلبی که در گذشته آوردیم با عنوان: نقش الگوهای رفتاری در پرورش احساس مذهبی به یک نمونه داستان و تذکر چند مورد اشاره میکنیم. با ما همراه باشید

درباره تاثیر نقش الگو در شکل گیری شخصیت انسان سخن فراوان گفته شده است و در این جا ذکر خاطره ای از یکی از عارفان بزرگ میتواند شاهد نیکویی بر این موضوع باشد:

روزی از «سهل شوشتری» که از عرفای بزگ و اهل کرامات بود پرسیدند چگونه به این مقام و مرتبه رسیدی؟ او پاسخ داد:« من در کودکی نزد دایی ام زندگی میکردم، وقتی هفت ساله بودم، نیمه شب ادرار به من فشار آورد، به ناچار از رختخواب برخاستم و به دستشویی رفتم. وقتی برگشتم که بخوایم، دایی ام را دیدم که رو به قبله نشسته، عبایی به دوش کشیده، عمامه ای دور سرش پیچیده و مشغول نمازخواندن است. از حالت او خوشم آمد، کنارش نشستم تا نمازش تمام شد، آنگاه از من پرسید:«پسر، چرا نشسته ای؟ برو بخواب.»

گفتم:« از کار شما خوشم آمده و میخواهم پهلوی شما بنشینم.»

گفت:«نه، برو بخواب.»

رفتم و خوابیدم. شب بعد نیز از خواب بیدار شدم. وقتی از دستشویی برگشتم، باز هم دایی مشغول نمازخواندن بود. کنارش نشستم.

به من گفت:«برو بخواب.»

درباره کودک و نماز , آموزش به کودکان , داستان های نماز , داستان آموزنده ,

ادامه مطلب ...

نقش الگوهای رفتاری در پرورش احساس مذهبی

          . 
            بازدید : 141
          یکشنبه 03 شهریور 1392
           نظرات (0)
        

نقش الگوهای رفتاری در پرورش احساس مذهبی

هر قدر الگوهای بزرگسال برای بچه ها مطلوبتر و محبوبتر باشند، میزان تاثیر پذیری بیشتر و پایدار تر میشود. بچه ها رفتار الگوهای مطلوبشان را بسیار دوست میدارند و مایلند که با آنان همانندسازی کنندو رفتاری همسان رفتار الگوهای خود داشته باشند. بچه ها هرقدر بیشتر پدر، مادر، دایی، خاله، عمه، عمو و معلم خودشان را قلبا دوست داشته باشند، به صورت ارادی و غیر ارادی تلاش میکنند که رفتاری نظیر رفتار آنها داشته باشند و یا به گونه ای بیندیشند، بگویند و و عمل نمایند که مورد توجه و تایید آنها باشد. این امر یک گرایش کاملا طبیعی و فطری است. لذا اگر پدر، مادر و معلم دلشان میخواهد که فرزندان و شاگردانشان یاورها و رفتارهای مطلوب آنها را مود توجه کامل قرار داده، وجودشان متصف به ویژگیهای مورد نظر بشود، باید در درجه اول همواره سعی کنند که رفتارشان محبت آمیز باشد تا قبول آنان را مسخر نمایند، زیرا هر اندازه پیوند های عاطفی میان ایشان بیشت باشد، همانندسازیها افزون و افزونتر میشود. در این شرایط دیگر نیاز چندانی به پند و اندرز و موعظه مستقیم نخواهد بود.

درباره کودک و نماز , آموزش به کودکان ,

ادامه مطلب ...

یادگیری غیر مستقیم به کودکان

          . 
            بازدید : 108
          جمعه 25 مرداد 1392
           نظرات (0)
        

تأثیر یادگیری غیر مستقیم یا مشاهده ای در ایجاد و تقویت احساس مذهبی

إپایدارترین و در عین حال خوشایند ترین یادگیری ها، یادگیری غیر مستقیم یا مشاهده ای است. در این نوع یادگیری، یادگیرنده مطابق رغبت ها و انگیزه های خود، آگاهانه و بدون هرگونه جبر و فشار روانی، همه حواس خود را متوجه رفتار مورد نظر میکند و با نوعی احساس خوشایند و عاری از دشواری بر دانسته ها و تجارب شناختی خویش می افزاید.

اگر اولیاء و مربیان بتوانند بسیاری از رفتارهای نامطلوب و احساسات خوشایند را به طور غیر مستقیم و یا ضمنی از طریق بهره گیری از وجود الگوهای رفتاری، در کودکان و نوجوانان به وجود آورند، فوق العاده ارزشمند و موثر خواهد بود. در یادگیری ضمنی و یا مشاهده ای، به جهت آنکهیادگیرنده آگاهانه و داوطلبانه به موضوع یا رفتار خاصی دقت میکند، از نگرش مثبت و انگیزه قوی و غنی برخوردار است، کمتر دچار فشار ذهنی و خستگی شده، از دامنه توجه وسیعتری بهره می برد، در حالی که در آموزشهای مستقیم همیشه چنین نیست و ممکن است یادگیرنده یا دانش آموز نسبت به موضوع یادگیری رغبت و انگیزه ای از خود نشان ندهد و زودتر خسته شود.

در یادگیری مشاهده ای ویژگی های الگو برای کودکان و نوجوانان فوق العاده حائز اهمیت است. همانطوری که اشاره شد، غالب آموخته ها، مهاتها و رفتارهای ما از طریق مشاهده رفتار والدین، همسالان و مربیان شکل گرفته است.

به دیگر سخت، کودکان و نوجوانان رفتاری را از خود نشان میدهند که قبلا در معرضمشاهده مستقیم یا غیر مستقیم آن رفتار قرار گرفته یا اینکه مدتها در حوزه شناختی خود رفتار مورد نظر را مرور کرده اند.

نماز خواندن کودکان خردسال نیز رفتاری است که ابتداء آن را از طریق مشاهده آموخته و احساس خاصی نسبت به آن پیدا کرده اند. همان طوری که اشاره شد، در خانواده نحوه نماز خواندن والدین، چگونگی نگرش آنها نسبت به نماز، تلقی آنها از اهمیت و عظمت نماز، رفتار آنها قبل از ایستادن به نماز، هنگام اقامه نماز و بعد از اتمام نماز، از جمله عوامل بسیار مهمی است که در ایجاد و پرورش احساس مذهبی، بخصوص تمایل به نماز خواندن در کودکان دخیل ایت. در این زمینه آنهایی که کودک و نوجوان با ایشان ارتباط متقابل دارند، مثل: پدر، مادر، دایی، عمه، خاله، عمو، معلم و مدیر، بیشترین مسولیت را عهده دارد هستند.

روشهای پرورش احساس مذهبی نماز در کودکان و نوجوانان، چاپ سیزدهم، دکتر غلامعلی افروز استاد دانشگاه تهران

صفحه قبل 1 2 3 4 5 صفحه بعد

تعداد صفحات : 5