تفاوت وضوی ظاهر و وضوی باطن

          . 
            بازدید : 242
          چهارشنبه 23 فروردین 1396
           نظرات (0)
        

Image result for ‫نماز‬‎

نماز صالحان

حاتم اصم از عابدان وارسته بود كه به مقامات بالاى سير و سلوك رسيده بود. روزى عصام بن يوسف از حاتم پرسيد كه تو چگونه نماز می‌خوانى؟ حاتم گفت:

وقت نماز كه می‌رسد، وضوى ظاهر و وضوى باطن می‌گيرم و به نماز می‌ايستم.

عصام گفت: وضوى ظاهر را می‌دانم، اما وضوى باطن ديگر چيست؟!

حاتم در پاسخ او گفت:

وضوى باطن آن است كه درون را با هفت خصلت بشويى.

اول با توبه، دوم با پشيمانى از گناهان گذشته، سوم ترك دلبستگيهاى دنيا، چهارم ترك ستايش و تملق مخلوقات، پنجم ترك رياست مادى، ششم ترك كينه و هفتم ترك حسادت.

وضوى باطن را كه ساختم، به مسجد می‌روم و آماده نماز می‌شوم، در حاليكه كعبه را پيش رو می‌بينم، خود را در برابر خداى بى نياز، محتاج حس می‌كنم. در محضر خدا بهشت را طرف راست و جهنم را در سمت چپ و عزرائيل را پشت سر خود می‌بينم گويى كه پاهايم روى پل صراط قرار دارد و آن نماز، آخرين نماز من است. آنگاه نيت می‌كنم و تكبير می‌گويم. حمد و سوره را با تفكر و تامل می‌خوانم. ركوع را با تواضع و خشوع انجام می‌دهم. سجده را در حال تضرع و زارى به جا می‌آورم. تشهد را باقلبى پر از اميد زمزمه می‌كنم و نمازم را با اخلاص تمام سلام می‌دهم.

مدت سى سال است كه نمازم را اينگونه می‌خوانم.

عصام با تكريم خاص به حاتم نگاه كرد و گفت: غير از تو كسى از عهده نمازى به زيبايى و عظمت بر نمی‌آيد، مگر اينكه با سعى و تلاش به مقام بالاى عرفان برسد.

بعد گريه كرد و از خدا خواست كه چنان مقام و حالى را در عبادت، به او عنايت كند.

-----------------

منبع: کتاب داستان دوستان

بدی من و رحمت تو!

          . 
            بازدید : 131
          چهارشنبه 10 شهریور 1395
           نظرات (0)
        

روزي شيخ ابوالحسن خرقانی نماز مي خواند. آوازی شنيد : که ای ابوالحسن، خواهی که آنچه از تو می ‌دانم با خلق بگويم تا سنگسارت کنند؟

شيخ گفت: بار خدايا ! خواهی آنچه را که از "رحمت" تو می‌دانم و از "بخشایش" تو می‌بينم با خلق بگويم تا ديگر هيچکس سجده‌ات نکند؟

آواز آمد : نه از تو؛ نه از من.

.: تذكره الاولياء عطار نيشابوری :.

شهيد قدّوسى (ره ) و نماز

          . 
            بازدید : 221
          شنبه 06 اردیبهشت 1393
           نظرات (0)
        

دوستان و آشنايان شهيد قدوسى (ره )، آن عالمِ مجاهد قدر ناشناخته؛ درباره وى چنين نوشته اند:

(... او حتّى به مستحبّات ومكروهات، بسيار اهميّت مى داد. نماز شب را براى روحانى لازم مى دانست. يك شب در مسجد گوهر شاد با نگرانى خاصّى مى فرمود: برايم بسيار ناگوار و غير منتظره بود كه شنيدم؛ يكى از اساتيد مدرسه [حقّانى ] مقيّد به نماز شب نيست. با ايشان صحبت كردم، معلوم شد سبكى معده را در شب رعايت نمى كند.( يادنامه شهيد آيت اللّه قدوسى: 76، 77)

(... تَهَجّد و نماز شب، و دعاهاى متنوّع و مأ ثور، جايگاه خاصّى نزد او داشت. كمتر مجلسى بود كه قدوسى در آن سخن گويد: ولى نماز شب و اهميّت آن مطرح نشود. او معتقد بود طلبه اى كه نتواند خواب و بستر گرم را رها كرده، براى نماز شب از آن بگذرد، در آينده از خيلى چيزها نخواهد گذشت... او ريا را آفت اخلاص مى دانست و در عين حال می‌گفت: گاهى شيطان با همين حربه ريا، نفس را بر شما حاكم مى سازد. و به اسم اين كه (شايد ريا شود) مانع نماز شب شما مى شود و جلو مناجات و دعاى شما را مى گيرد...

عصر روز عرفه، با اين كه براى درس اهميّت فوق العاده اى قائل بود، كلاسها را تعطيل می‌کرد تا طلاّب، دعاى (عرفه ) بخوانند. براى محصّلين پيك نيك مسجد (جمكران ) تشكيل مى داد تا در آن مسجد دعا و نماز برگزار شود. محبوبترين و والاترين محصّل مدرسه، مطرح می‌کردند، اگر به جاى نماز شب و دعا به مطالعه پرداخته شود، بهتر خواهد بود؛ می‌گفت: ولى حضرت آية اللّه العظمى خمينى مى فرمودند: نماز شب وقت چندانى نمى گيرد و بدين وسيله ضرورت تعبّد را در كنار تعلّم، گوشزد می‌کرد. او می‌گفت: طلبه اى كه هنگام نماز شب بيدار باشد و نماز شب نخواند از اشرار خواهد بود.)(يادنامه شهيد آيت اللّه قدوسى: 129 - 130. شايان ذكر است كه مرحوم قدّوسى چندين سال مديريّت مدرسه (حقّانى ) را به عهده داشتند و به بهترين وجه آن را اداره كردند و طلاّب فاضل و متعهّدى تربيت كرده و پرورش دادند)

(... اين مرد بزرگ و مربّى نمونه، نماز شبش ترك نمی‌شد و هر وقت شب بيدار می‌شد تجديد وضو می‌کرد و بعد مى خوابيد، چون خود را در محضر خداوند می‌دید.)( همان: 66)

خوشا به حال اين ستارگان پر نور شبهاى ظلمانى و مصاديق اين دو آيه شريفه:

(كانُوا قَليلاً مِنَ الْلّيْلِ ما يَهْجَعُونَ، وَ بِالاَْسْحارِهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ).( سوره ذاريات: 17 - 18)

- شبها اندكى مى خفتند و سحرگاهان آمرزش مى خواستند.

امام على عليه السلام، درباره اين گونه انسانها مى فرمايد:

- (خوشبخت و سعادتمند آن كه: فرائض پروردگار خويش را انجام دهد. رنجها را - مانند سنگ آسيا - خورد كند. شب هنگام از خواب دورى گزيند. آنگاه كه سپاه خواب حمله مى آورد، زمين را فرش و دست خود را بالش ‍ قرار مى دهد، در زمره گروهى كه بيم روز بازگشت، خواب از چشمشان ربوده و پهلوهاشان از خوابگاهشان جا خالى كرده است و لبهايشان به ذكر پروردگارشان در زمزمه است. ابرهاى گناهان بر اثر استغفار مداومشان بر طرف شده است. آنانند حزب خدا، همانا تنها آنان رستگارانند.( سيرى در نهج البلاغه: 246)

زنگى براى نماز به صدا در مى آيد

          . 
            بازدید : 199
          چهارشنبه 27 فروردین 1393
           نظرات (2)
        

پدرم، شهيد مطهرى، هميشه مقيد به نماز شب بود. شبى كه پدرم به شهادت رسيد، وقتى به خانه برگشتم، ساعت نزديك 2 نيمه شب بود كه صداى زنگ ساعتش به صدا در آمد. همه از خواب برخاستيم. انتظار داشتيم باز صداى ناله هاى محزون پدر را بشنويم، ولى خبرى نشد. بلند شديم و با ياد او ايستاديم به نماز، با چشمهايى گريان و قلبى پر از درد.

ساعت پدرم هنوز شبها زنگش به صدا در مى آيد، بى حضور پدر، اما با ياد پدر.

(پيشانى و خاك به نقل از على مطهرى)

اهمیت نماز

          . 
            بازدید : 151
          جمعه 22 فروردین 1393
           نظرات (0)
        

سر سفره عقد نشسته بودیم، عاقد که خطبه را خواند، صدای اذان بلند شد. حسین برخاست، وضو گرفت و به نماز ایستاد، دوستم کنارم ایستاد و گفت: این مرد برای تو شوهر نمی شود.

متعجب و نگران پرسیدم: چرا؟ گفت: کسی که این قدر به نماز و مسائل عبادی اش مقید باشد، جایش توی این دنیا نیست.

«شهید حسین دولتی»

1 2 3 4 صفحه بعد

تعداد صفحات : 4