سوال از رهبر پیرامون نماز

سوال : شما در دوره ى نوجوانى چه تصورى از خدا داشتيد؟

شما به نوجوانان توصيه مى كنيد كه چگونه با خدا حرف بزنند، چه چيزهايى از خدا بخواهند و رابطه شان با خدا چگونه باشد؟

پاسخ رهبر : عرض كنم كه من دوره ى نوجوانى - يعنى همان دورانى كه تازه از دبستان بيرون آمده و طلبه شده بودم - به دعا و توجه و اينها خيلى اهتمام مى ورزيدم ؛ اما اين را كه چه تصورى از خدا داشتم ، الان نمى توانم چيزى به ياد بياورم كه درباره ى خدا چگونه فكر مى كردم ، كمااين كه انسان درباره ى ذات مقدس پروردگار هم نبايد خيلى فكر كند و راجع به ذات مقدس ‍ پروردگار، در فكر فرو برود.

وجود خدا حتى به برهان و استدلال ، احتياج ندارد

وجود خداى متعال ، يك وجود بديهى و روشن و واضحى است كه همه ى وجود يك انسان ، به او گواهى مى دهد؛ يعنى اگر انسان دچار وسوسه نشود و خودش را در وسوسه ها غرق نكند، ذهن انسان ، دل و جان انسان به وجود خدا گواهى مى دهد. واقعا وجود خدا حتى به برهان و استدلال ، احتياج ندارد ؛ اگر چه برهان و استدلال زيادى هم در مورد وجود پروردگار هست .

آنچه كه آن وقت براى من مطرح بود و عملا وجود داشت ، اين بود كه اهل دعا و ذكر و دعاهاى ماءثور و اعمالى كه وارد شده بود، بودم . مثلا يادم است هنوز بالغ نبودم كه اعمال روز عرفه را بجا آوردم . اعمال آن روز، طولانى هم هست - لابد آشنا هستيد؛ خيلى از جوانان با آن اعمال آشنا هستند - چند ساعت طول مى كشد. اعمال ، از بعد از نماز ظهر و عصر شروع مى شود؛ و اگر انسان بخواهد به همه ى آن اعمال برسد، شايد تا نزديك غروب - روزهاى نه چندان بلند - به طول مى انجامد.

دوره ی نوجوانی ، دوره ى انس با معنويات

آن وقت من يادم است كه با مادرم - چون مادرم هم خيلى اهل دعا و توجه و اعمال مستحبى و اينها بود - مى رفتيم يك گوشه ى حياط كه سايه بود - منزل ما حياط كوچكى داشت - آن جا فرش پهن مى كرديم - چون مستحب است كه زير آسمان باشد - هوا گرم بود؛ آن سالهايى كه الان در ذهنم مانده ، يا تابستان بود، يا شايد پاييز بود، روزها نسبتا بلند بود. در آن سايه مى نشستيم و ساعتهاى متمادى ، اعمال روز عرفه را انجام مى داديم . هم دعا داشت ، هم ذكر و هم نماز مادرم مى خواند، من و بعضى از برادر و خواهرها هم بودند، مى خوانديم . دوره ى جوانى و نوجوانى من اين گونه بود؛ دوره ى اُنس با معنويات و با دعا و اينها.

اگر كسى معناى نماز را بداند و به نماز هم توجه بكند ، امكان ندارد از نماز خسته بشود

البته ماها آن وقت از يك امتياز برخوردار بوديم كه اگر آن امتياز، امروز در جوانى باشد، دعا و ذكر و نماز براى او شيرين خواهد بود و مطلقا خسته كننده نخواهد بود؛ و آن توجه به معانى است . ببينيد، هر كسى كه از نماز خسته مى شود، يا معناى نماز را نمى داند، يا توجه نمى كند؛ والاّ اگر كسى معناى نماز را بداند و به نماز هم توجه بكند، امكان ندارد از نماز خسته بشود، اصلا امكان ندارد.

اگر كسى معناى دعا، مثلا دعاى ابوحمزه ى ثمالى ، يا دعاى امام حسين در روز عرفه را بفهمد و توجه بكند - كه هر دو خيلى طولانى هستند، و چون گاهى انسان معنا را هم مى داند، اما توجه نمى كند و ذهنش جاهاى ديگر مى رود - امكان ندارد از اين دعاى به اين بلندى خسته بشود؛ يعنى اين گفتگويى كه در اين دعا انجام گرفته ، بين اين بنده ى برگزيده و شايسته و بامعرفت ، و خدا، اين قدر پُرجاذبه و نافذ و حقيقى است - يعنى بيان كننده ى آن خواستهاى فطرى انسان است - كه امكان ندارد كسى هيچ وقت از آن خسته بشود. من توصيه ام به جوانها اين است كه عبادت را با توجه انجام دهند. من اصرار نمى كنم كه زياد عبادت كنيد؛ نه ، شما خواستيد زياد عبادت كنيد، خواستيد كم عبادت كنيد، ولى آنچه انجام مى دهيد، با توجه باشد.

البته همه بايد عبادت واجب را انجام بدهند، آن كه قابل اغماض و اينها نيست ؛ هر كسى بايد عبادت واجبش را انجام بدهد، عبادات واجب ، چيزى هم نيست ، فقط هفده ركعت نماز در شبانه روز، عبادت واجب ماست ؛ كه اين چيز زيادى نمى شود - هفده تا يك دقيقه ، يا حداكثر هفده تا دو دقيقه - چيزى نمى شود.

توصیه رهبر به جوانها : انجام مستحبات با توجه باشد.

سایت شناخت رهبری